***

Z oczu

krwawy spogląda ból,

budzę się od razu leżąc

na krzyżu,

to jest krzyż z drzewa

lęku nerwowego i bólu wystrugany,

gwoździe, które trzymają

są nie do wyciągnięcia

dla mojej podświadomości,

tkwią tak głęboko,

całe moje życie dusić się w jednym punkcie,

w jednym organie,

promieniując na całą resztę,

czy to nie jest samotność?