Z chwili niepojęcie długiej

Przeraźliwie krzyczał:

wojna uczuć, emocji, nerwów,

i przyszło tysiące,

a nikt nic nie widział, nic nie słyszał,

przeraźliwie krzyczał,

a nic nie było mu w stanie odpowiedzieć,

tylko głuche echo i ten wieczny, nieludzki

Strach,

wojna uczuć, emocji i nerwów,

przyszło tysiące,

ale nikt nic nie widział, nikt nic nie słyszał,

nie przeżył,

a on wciąż krzyczał,

krzyczał, łkał, trząsł się,

i jeszcze...

walczył,

...jeszcze, bez szans i wiary,

stał przy oknie,

płakał, tak straszliwie z niemocy, płakał,

czując nieludzką Hiperestezję,

nieludzki

Strach bez odpowiedzi,

nikt nie mógł, nikt wyjaśnić mu tego nie mógł,

co to za stan,

Żałość przeplatana z Samotnością

i znów tylko...

Żałość bez wytłumaczenia,

Hiperestezyjna Samotność,

ramka bez zdjęcia,

ach, pytał, a wiedział, wiedział wszystko o tym,

wszystko i nic,

mówił tylko dla pozorów,

dla pozorów była w głowie wiara,

uciekał w kąt ciemny do zapomnienia,

Wariactwo, Rozrywające Wariactwo

i był tylko jeszcze gorszy nerwowy

Obłęd,

Smutek nie do zniesienia,

krzyczał jeszcze, ale już w sobie, tylko w sobie,

słyszane głosy były obłędem,

tak,

tylko Obłędem,

coś się kończyło i...

nic nie zaczynało.