***

To tylko człowiek,

tylko człowiek szumią drzewa,

To tylko człowiek,

tylko człowiek szemrze pod oknem,

szepcze w moje ucho wiatr,

To tylko człowiek,

tylko człowiek,

płaczliwy jak zawsze

przez łzy mówi deszcz,

i stuka o szyby, dachy

najsmutniejszą pieśń,

melodie chorych ludzkich myśli,

myśli, które potrafią boleć bardziej

niż wbijany w członki gwóźdź,

niż wyrywany paznokieć,

melodie ludzkich łez,

melodie łez,

które palą mocniej niż ogień,

melodie ludzkich lęków,

które są silniejsze niż ich duch.

gdzie koniec ma ten nieszczęść

sznur?

gdzie koniec ma?

stoją obok siebie trzy drzewa,

gdzie pójdzie ich duch?