***
To tylko człowiek,
tylko człowiek szumią drzewa,
To tylko człowiek,
tylko człowiek szemrze pod oknem,
szepcze w moje ucho wiatr,
To tylko człowiek,
tylko człowiek,
płaczliwy jak zawsze
przez łzy mówi deszcz,
i stuka o szyby, dachy
najsmutniejszą pieśń,
melodie chorych ludzkich myśli,
myśli, które potrafią boleć bardziej
niż wbijany w członki gwóźdź,
niż wyrywany paznokieć,
melodie ludzkich łez,
melodie łez,
które palą mocniej niż ogień,
melodie ludzkich lęków,
które są silniejsze niż ich duch.
gdzie koniec ma ten nieszczęść
sznur?
gdzie koniec ma?
stoją obok siebie trzy drzewa,
gdzie pójdzie ich duch?