***

Jaka piękna,

jaka piękna

jesień życia,

jak pięknie,

jak pięknie

nic się nie zmienia,

jak pięknie któregoś dnia,

jak pięknie pęknie wszystko,

jak pięknie pęknie ziemia i kogoś wchłonie,

a deszcz łez,

deszcz nie jego łez

na jego skronie,

zanim ogień lub ziemia,

zanim pochłonie,

jaka piękna jesień,

jaka piękna jesień życia,

jak pięknie nic się nie zmienia

i nie zmieni się samo,

bo nigdy nic się samo nie zmienia,

tym bardziej na lepsze,

nic się samo nie zmienia,

można tylko...

żyjąc umierać

lub

umierając – żyć.