***

Błagam,

siądźmy tam na wzgórzu

i nie mówmy już nic,

i nie dajmy sobie myśleć,

niech płynie ciepło i spokój przez nasze ciała,

tak, jakby to był właśnie sens bycia,

przytulmy się tak i trwajmy,

przecież tego cały czas szukamy,

zieleni, traw i spokoju pożądamy,

nie dajmy zabić się aniołom ziemi,

chcę być bliżej nieba,

na dole nic już nie zostało,

wszystka nienawiść ludzka życia pozbawi,

starczy jej na wieki,

a miało być..., być tak pięknie miało,

moje ja oniemiało, się nie dopasowało,

... błagam, siądźmy na wzgórzu.